Żołnierzu, jestem tutaj po to, żeby nauczyć Cię zabijania. Jeszcze tego nie wiesz, ale będziesz mi za to dziękował. Moim zadaniem jest wykształcić w tobie zdolność panowania nad cudzym życiem, sprawię też, że nie pozwolisz się łatwo zabić. Dokonam także tego, że pojmany w niewolę z uśmiechem będziesz znosił ból i tortury.

Septo wyszedł na balkon, zapalił papierosa (kolejny raz ostatniego)

„żeby kochać noc, trzeba być nietoperzem”

Księżyc powoli wyłaniał się zza chmur, przypominał wielką nadgniłą cebulę i jak zwykle uśmiechał się krzywo ..

„dobry wieczór skurwysynu”

Czytanie tematów i blogów o problemach w związkach, jakie są zamieszczane na stronie, skłania mnie do lakonicznego twierdzenia, że wszyscy podążamy tą samą drogą.

1. SÓL

Buszuję ostatnio po starszych wpisach zapisanych na tej stronie, natrafiając na sporo ciekawych blogów. Zaciekawił mnie wpis koleżanki Meangirl "perspektywa waginalna".

Słowa pieprzonej goryczy, ale też nadziei, które przerzucam tutaj, na wypadek gdyby miały mi gdzieś zginąć.

Wkurzają, a w zasadzie wkurwiają mnie emotikony z puszczaniem oczka wpisywane bezsensu przy kazdej okazji. Powinny być zabronione jako myślozbrodnia, że pozwolę sobie przywołać Orwella. Każą nam szukać drugiego dna w wypowiedzi bądź skazują nas na to mimo ewidentnego braku drugiego dna. Ironia powinna być wyczuwana, dowcip powinien być śmieszny.