Piszę tego bloga, ponieważ u coraz większej liczby chłopaków, mężczyzn, facetów, ludzi z penisami zauważam to zjawisko. Udawania pewności siebie ( łatwo ją zachwiać więc jest udawana ), podążania za stadem, bycia waflem. Po prostu brak odwagi, asertywności i zdecydowania.

Usuwam wpis ( mogę tylko edytować ) ponieważ był na tyle żałosny, że nie mogłem na niego patrzeć. Nawet nie wiem co we mnie wstąpiło. Ale fakt faktem, jak przeczytałem to następnego dnia, zrobiło mi się mega głupio, bo jakiś mały fragment starego chłoptasia jeszcze nie umarł... idę nad tym cięzko pracować

Pisząc dokładnie tydzień temu swojego pierwszego bloga, siedziałem trochę przybity. Szukałem powodów, dla których odniosłem tyle porażek i powoli zaczęło do mnie docierać. Na dobrą sprawę, nigdy nie zbudowałem samego siebie. Rozwój osobisty od zawsze był abstrakcją, potrafiłem podziwiać innych, samemu wesoło waląc konia w domowym zaciszu, ew. grając w nowe gry na moim super komputerze.

Czas na spowiedź. Przed samym sobą.