Chciałbym się dziś podzielić z wami moją historią o szkole średniej. Otóż marzyłem o zostaniu elektromechanikiem. Jakoś mnie tak wzięło, po oglądaniu programów na discovery. W gimnazjum miałem wywalone, niechciałem się już uczyć. Pamiętam jednak że było mi trochę smutno. Gdyż nie miałem tak złych ocen, średnia 3.68. Wybierałem się do zawodówki, a reszta technika i licea. Czułem się taki gorszy niż inni. Wreszcie przyjeli mnie do zakładu na praktyki. Papiery do szkoły również złożyłem. Czekałem podjarany na pierwszy dzień praktyk. Wreszcie doczekałem się rozpoczęcia roku szkolnego. Klasa trochę duża, wielozawodowa, bez dziewczyn oczywiście. Trochę mechaników, stolarzy, lakierników i piekarzy. Ogólnie ludzie na początku byli w porządku. Lecz potem zauważyłem że to zwykli dranie i nieuki. Chodzili chlać piwo na przerwach. Bili się po kątach. Uczyli nas na poziomie podstawówki. Na matematyce było dodawanie i odejmowanie, na polskim pisanie opowiadania o UFO, a na fizyce rysowanie układu słonecznego. Zabawne nie? Raz zobaczyłem że jeden ma hasła do WI-FI. Poprosiłem by mi podał. Udało się, mogłem być online w szkole. Lecz inny typ zaraz się go pyta: "po co ci WI-FI w szkole?" On na to " bym mógł sciągać na sprawdzianach." " To czemu nie zdałeś?" "Bo mi się nie chciało." W końcu zrozumiałem że w tej szkole nie ma dla mnie miejsca. Gdyż lepiej się uczę, no i szkoda bym się tam marnował. Trochę napisałem jak było w szkole, teraz czas na praktyki. Drugi dzień szkoły to praktyki. Na początku dali ubrania, i trochę zwiedzałem zakład. No i oczywiście sprzątałem warsztat. Czyściłem przyrządy diagnostyczne układałem klucze itd. Tydzień zleciał do końca. I w następnym, poszedłem do innego elektromechanika. Ten drugi był stanowczy, lubił robić sobie beke. Kazał każdego dnia posprzątać na błysk. I w tym samym czasie pomagać mu przy samochodach. Często zostawałem z tego powodu po godzinach. Czasami kazał mi śpiewać na cały zakład, powtarzać jakieś historie po nim, naśladować różne zwierzęta. Jak tego nie robiłem to groził że pogada z szefem by mnie wywalili. Również kazał mi chodzić i brać od innych elektromechaników klucze, a oni mu nie dawali bo wszystko niszczył. Wtedy mówił że go olewam i wygłaszał mi przemówienia jak to ja mam się jego słuchać. Raz była afera na zakładzie, że wywaliłem do złomu klucz samoróbkę. Ja się go pytałem gdzie to położyć a on nie odpowiadał. Więc myślałem że to złom. Kilka razy podłączył telefon do wieży i włączył pornola. Po czym uciekał, lecz ja zawsze na czas wyłączałem zanim przyszedł szef. U innych elektromechaników robiłem później normalnie przy samochodach. Lecz ciężko mi to szło. Wszystko musiało być szybko zrobione, oczekiwali że podam klucz w dwie sekundy, lecz nie dało rady bo były one daleko w szafie. Gdy wracałem do tego drugiego elektromechanika wracało piekło. Gdy szef mówił że pracuję z nim, czułem się jakby mnie Bóg opuścił. Ręce mi się trząsły, nie wiedziałem jak wytrzymam kolejny dzień. Gdy był ostatni dzień praktyk przed weekendem, czułem się jak przed wakacjami. W końcu chciałem zmienić szkołę. Nie wiedziałem jak to powiedzieć rodzicom. Miałem chyba depresję. Siedziałem w pokoju i cicho płakałem. Pewnego razu po praktykach przed weekendem, nie było nikogo w domu. Wtedy z płaczem głośno poprosiłem Boga i moją Babcię Świętej Pamięci. By mi pomogli zerwać te cholerne kajdany. W następnym tygodniu przełamałem się, i powiedziałem o tym rodzicom. Zmieniłem szkołę na technikum. Było miejsce, więc mnie wzięli. Nie ukrywam że jest ciężko. Uczę się do zawodu i do matury. Lecz daję radę, i wolę to niż zawodówkę. Czasami mam sny, że z technikum przenoszę się do innego technikum o innym profilu. I poczym wracam do obecnej szkoły. Wtedy wiem że ta obecna szkoła jest najlepszym wyborem. Także pamiętaj, że jeśli chcesz to otrzymasz pomoc z góry. Oraz przemyśl swój wybór pomimo tego że jesteś pewny. Ja byłem w 100% pewny że zawodówka będzie najlepsza, jednak nie. Także to by było na tyle. Pisarzem nie jestem, lecz myślę że pomoże to niektórym.
Z dedykacją dla osób które wybierają szkołę. Pamiętaj przemyśl dwa razy i nie żałuj!