Czołem.

Ostatnio spędzam czas na chodzeniu na kawę z dziewczynami ale żadna z nich nie przypadła mi do gustu!!! Żadna, nawet w małym stopniu. (pomijam aspekt wyglądu, bo to oczywiste, że mi się podobały)

Skłoniło mnie to refleksji, której nie mogę zakończyć sensowną konkluzją.
Jestem osobą posiadającą swoje twarde zasady, wartości, których się trzymam i są one moją wizytówką wśród znajomych.
Poza tym jestem też bardzo radykalny i krytyczny w stosunku do rzeczywistości która mnie otacza. A to znaczy, że bardzo analizuję to, co do mnie dociera, oceniam to i wydaję osąd, jeśli mam podstawy. Spora liczba ludzi mówi o mnie maruda, ale jak można być marudą mówiąc o oczywistościach? Maruda marudzi dla marudzenia, bo ma taki kaprys. Marudzą ci, co mają za dużo w dupach i im się we łbie przewracało od dobrobytu. Ale to zostawmy mimo, iz w sumie o charakterze aksjologicznym ten wpis jest.

To, do czego zmierzam, to fakt, że trudno mi dogodzić.
Jaką ma wartość wygląd a jaką ma wartość charakter/osobowość? Jednostkując oba te elementy mówię: oba są tak samo ważne. - Dualizując: Osobowość rządzi!

Tu się zaczyna zagadka.

Czy już na prawdę nie ma kobiet mających swoje twarde zdanie na jakiś temat. SWOJE WŁASNE ZDANIE a nie przyjęte od kogoś skądś tam?

Czy na serio nie ma kobiet myślących głębiej niż powierzchownie, oceniających po jednym błędzie ortograficznym?

Czy forma jest (kurwa) najważniejszym elementem relacji?

Przykładowo: Jeśli tak jest...
...to nie kupujmy Skody a kupmy VW, bo to ten sam koncern...

Forma...

Ilu ludzi w małżeństwach na to patrzy w taki sposób? raczej mało z moich informacji. Forma zabija relacje. Taka (załóżmy wierność) żona marynarza: Forma tego związku chujowa, mąż ciągle poza domem, dzieci bez ojca...tragedia.
Wszak to treść ich relacji ich łączy i ona jest istotą ich związku.

To tak jak słowa ,, kocham cię" treść jasna ALE! Czy w bliskich związkach zwrot do ukochanej osoby ,, moje ty słoneczko" - nie może oznaczać tego samego? Oczywiście - może mimo innej formy. Tylko trzeba znać dialekt. Z tym, że jest on dostępny tylko tym dwojgu ludziom.

Wracając trochę ściślej do tematu.

Czy ja wydziwiam? Trochę kieruje to pytanie do Was chociaż sądzę i spodziewam się, że możecie nie zrozumieć mnie do końca ( ten tekst pisze na gorąco bez edycji, bo taka jego idea)

Jestem bardzo wymagający, to prawda. Odkrywam to na forum, bo nie czuje się z tym źle i nie wstydzę się tego.

Nurtuje mnie jednak czy to się tyczy też i Was, czy też tak macie?

Zaraz pomyślą niektórzy i zechcą napisać : ,,to ruchnij i znajdź se nową" ubiegnę ten prawdopodobny komentarz: Ja nie wejdę w taką relację, bez ,,tego czegoś" w relacji ja-ona.

Ja potrzebuję kobiety ogarniętej ale nie nadętej ani tym bardziej roztrzepanej jak kogel mogel...i na dodatek zaganianej pierdołami na zakupach.

Obserwuję ten świat kobiet, poznaję nowe dziewczyny i łapie mnie przerażanie za gardło, bo widzę równię pochyłą w temacie kobiet normalnych - czytaj: nie skażonych wyścigiem szczurów czy destruktywnym krytykowaniem faceta za pierdoły nie istotne takie jak wada wymowy chociażby.

Wygląd, że do niego na chwilę wrócę. Ok jest ważny i schludnym być trzeba. Ale czy styl odmienny = gorszy, tylko dlatego, że jest inny??? NIE. No, niestety praktyka pokazuje coś innego.

Dobra nie przedłużając powiem na koniec jedno zdanie:

Poszukiwanie drugiej połowy trwa wiecznie, nawet choćbyś już ją znał za chwile znów jej nie znasz, bo czas płynie a ona nie jest już tą samą, co przed chwilą.

Pozdrawiam
Canis Lupus